5 Σεπτεμβρίου... Πέρασε το καλοκαίρι και οι καλοκαιρινές διακοπές και ήρθε το φθινόπωρο... Σε λίγες ημέρες αρχίζουν τα σχολεία. Πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς καμία μου ανάρτηση. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα πάρα πολλές φορές να γράψω και είχα τόσα πολλά να πω, και τόσα θέματα να αναπτύξω, αλλά δυστυχώς συνέβησαν τόσα πολλά αυτό το καλοκαίρι που θα μου μείνει πραγματικά αξέχαστο και σίγουρα όχι αγαπημένο... Ας ξεκινήσω λοιπόν!
Λίγο μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς ο σύζυγός μου είχε ένα ατύχημα,που παραλίγο να τον στερούσε από την οικογένειά μας για πάντα. Ευτυχώς αυτά που έπαθε, με αυτά που θα μπορούσε να πάθει και με αυτά που αρχικά φαινόταν ότι έπαθε ήταν πολύ λίγα ωστόσο ακόμη και σήμερα είναι σε αναρρωτική άδεια. Όλο αυτό μας έκανε πιο δυνατούς και καταλάβαμε ότι ο καλός Θεός ήταν εκεί, δίπλα του. Να μην παραλείψω ότι ο σύζυγός μου, όπως πάντα, φορούσε κράνος. Γι'αυτό δεν τραυματίστηκε πιο σοβαρά. Ωστόσο όλο αυτό μας κράτησε μακριά από τη θάλασσα και από τις διακοπές μας για αρκετό διάστημα.
Και επειδή τα παιδιά άρχισαν να βαριούνται αγοράσαμε βιβλίο με δραστηριότητες για το καλοκαίρι. Δεν το αγοράσαμε με τη λογική να τα πιέσω να τελειώσουμε το βιβλίο μέχρι την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το αγοράσαμε για να ασχολούνται με κάτι διαφορετικό και για να μη βαριούνται και φυσικά χωρίς πίεση και άγχος! Επιλέξαμε, και δε μετανιώσαμε, το "Συναρπαστικές διακοπές" της Αμαλίας Ζώη, από τις Εκδόσεις Σαββάλας.
Έπειτα ήρθαν οι διακοπές μας... στην εκπληκτική Χαλκιδική! Δεν έχω πολλά να πω.. στιγμές οικογενειακές, στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης... Ότι χρειαζόμασταν. Δυστυχώς ήταν για λίγες μέρες, γιατί η καλοκαιρινή μου άδεια τελείωσε και έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά. Φυσικά όλο το καλοκαίρι είχαμε και τις γνωστές υποχρεώσεις... γάμους, βαφτίσεις, γενέθλια κλπ.
Και ήρθε ο Αύγουστος... 5 Αυγούστου συγκεκριμένα... Ακριβώς ένα μήνα πριν... Και πεθαίνει το σκυλί μας... το κορίτσι μας... Ένα σκυλί που το είχαμε σχεδόν 10 χρόνια μαζί μας στο σπίτι. Που αγαπούσε τα παιδιά μου πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Που προστάτευε την οικογένειά μας. Φοβερό πλήγμα για την οικογένειά μας, κάτι που μπορούν να καταλάβουν μόνο όσοι έχουν ζώο ή έχασαν κάποιο ζώο.
Γενικά το φετινό καλοκαίρι ήταν δύσκολο για μας. Μας έδωσε όμως πολλά παραδείγματα, πολύ δύναμη, πολύ πίστη. Μας έκανε να αγκαλιαστουμε περισσότερες φορές, να φιληθούμε περισσότερες φορές, να κλάψουμε μαζί περισσότερες φορές. Το φετινό καλοκαίρι μας δίδαξε, εκτός ότι ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ, να ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ! ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΊΠΟΤΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ... ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΦΙΛΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΘΕΙ.
Καλό φθινόπωρο σε όλους! (Συγνώμη για τη μελαγχολική ανάρτηση!)
