17 Νοεμβρη σημερα... Παγκόσμια ημέρα προωροτητας... Εμενα ο Θεος μου εδωσε δυο τελειομηνα παιδακια... Ομως.... Ενα στα δέκα παιδιά σε όλο το κόσμο γεννιούνται πρόωρα. Αυτο σημαίνει Γολγοθάς. Είναι μια ανάβαση ζωης την οποία αδυνατεί να κατανοησει κάποιος που δεν έχει ζήσει την εμπειρία της θερμοκοιτιδας και της αναμονης και δεν έχει κρεμαστεί από τα χείλη του γιατρού δεκάδες φορές ελπίζοντας να ακούσει κάτι καλύτερο από εκείνο που είχε ακούσει πριν λιγες ωρες. Σημαινει ατελειωτες ωρες αναμονης για ενα τηλεφωνο, ενα τηλεφωνο για να ακουσεις οτι μπορεις να πας να παρεις απο τη μοναδα το βρεφακι σου... Τοσοδουλια μωρα τυλιγμένα με καλώδια... ένα για την αναπνοή, ενα για την τροφή,ενα για τους παλμούς, ένα για την καρδιά..... Βρεφη, μαχητες, που ηδη βιωνουν την απομακρυνση απο τη μανα... Γονείς σκυμμένοι πανω απο μια θερμοκοιτιδα με τα χέρια απλωμένα προς τα παιδάκια τους που δεν μπορούν να το χαϊδέψουν ...μόνο ένα άγγιγμα για να νιώσει το μωρό ότι είναι εκεί δύο άνθρωποι που θα δίναν την ζωή τους, για να παρει δύναμη και να αντέξει. Γιατροί που δεν μπορούν να πουν με σιγουριά ότι η μικρη καρδούλα τους θα αντέξει. Γονεις να κοιτούν με αγωνία το μικρούλι τους να παλεύει να κρατηθεί στην ζωή στημένοι ωρες πισω από τα τζάμια που τους χωρίζουν με το παιδί τους... Και υστερα η πρωτη αγκαλιά το πρώτο φιλι.. Το προωρακι τους τα κατάφερε να κρατηθεί στην ζωή... Αυτό σημαίνει προωροτητα... Αφιερωμένο σε ολα τα προωρακια,ειτε τα καταφεραν ειτε οχι, που παλεψαν και παλευουν μερες ή μηνες στις θερμοκοιτιδες των ΜΕΝΝ. Μακαρι ολα να βγαινουν νικητες!
