Βιβλίο - ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΜΑΣ!

                                                    ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΜΑΣ!
Νομίζω οτι ο Τόμας το τρενάκι δε χρειάζεται πολλές συστάσεις...Είτε έχετε αγοράκι,είτε κοριτσάκι το σίγουρο είναι οτι θα τον λατρέψουν! Και επειδή αγαπάμε τον Τόμας, με το που ανακαλύψαμε οτι κυκλοφορούν βιβλία του, αρχίσαμε να τα διαβάζουμε φυσικά! Ευχαριστούμε τις #Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ για τη χαρά που μας δίνουν με τα βιβλία αυτά! Εμείς τα αγοράσαμε από τα #Public σε εξαιρετικές τιμές! Μια όμορφη και οικονομική ιδέα και για δωράκι! Καλή διασκέδαση! Τουτ! Τουτ!

17 Νοέμβρη...Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας

17 Νοεμβρη σημερα... Παγκόσμια ημέρα προωροτητας... Εμενα ο Θεος μου εδωσε δυο τελειομηνα παιδακια... Ομως.... Ενα στα δέκα παιδιά σε όλο το κόσμο γεννιούνται πρόωρα. Αυτο σημαίνει Γολγοθάς. Είναι μια ανάβαση ζωης την οποία αδυνατεί να κατανοησει κάποιος που δεν έχει ζήσει την εμπειρία της θερμοκοιτιδας και της αναμονης και δεν έχει κρεμαστεί από τα χείλη του γιατρού δεκάδες φορές ελπίζοντας να ακούσει κάτι καλύτερο από εκείνο που είχε ακούσει πριν λιγες ωρες. Σημαινει ατελειωτες ωρες αναμονης για ενα τηλεφωνο, ενα τηλεφωνο για να ακουσεις οτι μπορεις να πας να παρεις απο τη μοναδα το βρεφακι σου... Τοσοδουλια μωρα τυλιγμένα με καλώδια... ένα για την αναπνοή, ενα για την τροφή,ενα για τους παλμούς, ένα για την καρδιά..... Βρεφη, μαχητες, που ηδη βιωνουν την απομακρυνση απο τη μανα... Γονείς σκυμμένοι πανω απο μια θερμοκοιτιδα με τα χέρια απλωμένα προς τα παιδάκια τους που δεν μπορούν να το χαϊδέψουν ...μόνο ένα άγγιγμα για να νιώσει το μωρό ότι είναι εκεί δύο άνθρωποι που θα δίναν την ζωή τους, για να παρει δύναμη και να αντέξει. Γιατροί που δεν μπορούν να πουν με σιγουριά ότι η μικρη καρδούλα τους θα αντέξει. Γονεις να κοιτούν με αγωνία το μικρούλι τους να παλεύει να κρατηθεί στην ζωή στημένοι ωρες πισω από τα τζάμια που τους χωρίζουν με το παιδί τους... Και υστερα η πρωτη αγκαλιά το πρώτο φιλι.. Το προωρακι τους τα κατάφερε να κρατηθεί στην ζωή... Αυτό σημαίνει προωροτητα... Αφιερωμένο σε ολα τα προωρακια,ειτε τα καταφεραν ειτε οχι, που παλεψαν και παλευουν μερες ή μηνες στις θερμοκοιτιδες των ΜΕΝΝ. Μακαρι ολα να βγαινουν νικητες!

Περί καλλυντικών και περιποίησης ο λόγος...

Πάντα θεωρούσα ότι η γυναίκα πρέπει να περιποιείται τον εαυτό της, όχι μόνο για να αρέσει στους άλλους, αλλά για να αρέσει και στον ίδιο της τον εαυτό. Παρόλα αυτά ποτέ δεν ήμουν το κορίτσι-κοπέλα-γυναίκα που περιποιόταν τον εαυτό της. Ένα παντελόνι, μια μπλούζα, ένα ζευγάρι παπούτσια, λεφτά, κλειδιά και βόλτα. Αυτά ήταν περιποίηση για μένα. Όχι, όχι, ποτέ δεν πίστευα ότι περιποιόμουν τον εαυτό μου, όσο και αν μου άρεσε να βλέπω περιποιημένες γυναίκες και όσο και να τις θαύμαζα. Ούτε κρέμες, ούτε μέϊκ απ, ούτε κραγιόν, ούτε σκιές. Κάποιες φορές έβαζα λίγο μολύβι στα μάτια, αλλά τι να σου κάνει ένα μολυβάκι από μόνο του; Έβγαινα για καφέ, για ψώνια, για ποτό και δεν έβαζα τίποτε στο πρόσωπό μου, ούτε καν μια αντιηλιακή κρέμα το καλοκαίρι, όχι γιατί ήμουν αψεγάδιαστη και δε χρειαζόμουν τίποτα από αυτά, ίσα-ίσα και τα σπυράκια μου τα είχα, και τα σημάδια μου επίσης, αλλά γιατί δεν ασχολιόμουν... Δεν ασχολιόμουν... Δεν ήξερα να ασχοληθώ ... Δεν ξέρω ειλικρινά... Κάποια στιγμή αποφάσισα να ασχοληθώ... Πήγα σε ένα φαρμακείο και αγόρασα υγρό για τον καθαρισμό του προσώπου, κρέμα ημέρας και μέϊκ απ. Κραγιόν, σκιές και μολύβια είχα. Ξεκίνησα να προσέχω το πρόσωπό μου. Ωστόσο δεν ήμουν ικανοποιημένη γιατί το μέϊκ απ δεν ήταν στο σωστό για το δέρμα μου χρώμα. Πήρα άλλο,της ίδιας εταιρείας. Τα ίδια. Αγόρασα και τρίτο της ίδιας εταιρείας. Και πάλι τίποτα. Τα κράτησα όλα και τα χρησιμοποιούσα σε γάμους, βαφτίσεις και βραδινές εξόδους, αλλά ποτέ δεν ένιωσα ότι είχα ένα όμορφο αποτέλεσμα. Μετά την εγκυμοσύνη και τις πανάδες που μου άφησε αποφάσισα να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου. Να τον περιποιηθώ! Κρέμα ημέρας, κάθε μέρα, και ένα καλό μέϊκ απ! επισκέφτηκα λοιπόν ένα κατάστημα καλλυντικών και ζήτησα: 1)ομοιομορφία στο χρώμα, 2) κάλυψη, 3)ένα 《ελαφρύ》αποτέλεσμα. Επέλεξα λοιπόν την επαγγελματική λύση! #Mac cosmetics φίλες μου! Η κοπέλα που με έβαψε, άψογη, ευγενικότατη και πρόθυμη να απαντήσει σε κάθε ερώτησή μου! Έφυγα λοιπόν από το κατάστημα, βαμμένη, με ένα νέο μέϊκ απ, με ένα λάδι για την ξηροδερμία μου και με ένα επαγγελματικό πινέλο! Κ φυσικά έφυγα ανανεωμένη! Τα δοκίμασα και από τότε δεν τα αλλάζω με τίποτα και τα φοράω καθημερινά! Φυσικά, καθημερινά, πλέον, καθαρίζω και ενυδατώνω και το πρόσωπό μου! Επιπλέον, ακολουθώ και τη συμβουλή της μακιγιέζ να πίνω άφθονο νερό για την καλύτερη ενυδάτωσή μου! "Λάμπεις", μου λένε, και ας έχω κοιμηθεί μόλις 4-5 ώρες. Η συμβουλή της ημέρας; Περιποιηθείτε τον εαυτό σας! #Maccosmetics #mac σε ευχαριστώ!

Γιορτή της Μητέρας

    Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, στην Ελλάδα, αλλά και σε αρκετές ακόμη χώρες, γιορτάζεται η γιορτή της μητέρας, προς τιμή της μητέρας και της μητρότητας. Από την αρχαία Ελλάδα, ακόμη, υπήρχαν αναφορές στη γιορτή αυτή, ενώ επίσημα καθιερώθηκε στον 20ο αιώνα. Σύμφωνα με την εκκλησία, η εορτή αυτή πρέπει να γιορτάζεται την 2 Φεβρουαρίου, ημέρα της Υπαπαντής, τότε που η Παναγία και ο Ιωσήφ πήγανε για σαραντισμό τον Ιησού.
    Προσωπικά, από μικρή γιόρταζα αυτή τη γιορτή, πηγαίνοντας δώρο, συνήθως κάποιο λουλούδι στη μητέρα μου, συνοδευόμενο βέβαια πάντα από καρτούλα με ευχές. Τα τελευταία 3 χρόνια όμως, θεωρώ σπουδαία αυτή τη γιορτή, καθώς γιορτάζω και η ίδια και κάθε χρόνο περιμένω κάποια έκπληξη από τα μωρά μου(με τη βοήθεια του άντρα μου φυσικά!).
    Μάνα σημαίνει αγάπη, στοργή, φροντίδα, υπομονή, αγκαλιά, ζεστασιά, θαλπωρή, τροφή και προστασία από το "κακό"...
    Για μένα όμως η λέξη μάνα είναι και κάτι διαφορετικό. Γιατί για μένα μάνα, δεν είναι μόνο αυτή που γεννάει ένα παιδί, μάνα είναι αυτή που υιοθετεί ένα παιδί,και που το μεγαλώνει καλύτερα από δικό της, μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί, γιατί η βιολογική μάνα δεν θέλει ή δεν μπορεί να το κάνει, για μένα όμως μάνα είναι και αυτή που θέλει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο να κάνει ένα παιδί όμως δεν τα καταφέρνει. Και αυτή η τελευταία, είναι ίσως η περισσότερο μάνα από όλες μας, και είναι σίγουρα η γυναίκα που της αξίζουν χίλιες ευχές και χίλια χρόνια πολλά για την προσπάθεια, σωματική, ψυχική και οικονομική, που κάνει να γίνει μάνα....
    Φέτος η γιορτή της μητέρας γιορτάζεται την Κυριακή 8 Μαΐου... Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου! Υγεία και χαμόγελα σε εσάς και στις οικογένειές σας!

(Πηγές φωτογραφιών: Internet)

Διάσημα δίδυμα και διδυμογονείς

Κάθε φορά που θα πάω βόλτα στους δρόμους ή στην πλατεία της πόλης μου θα συναντήσω δεκάδες γονείς με διδυμοκάροτσα, γεγονός που, ως διδυμομανούλα, με χαροποιεί αφάνταστα γιατί νιώθω ότι κάτι μας ενώνει... Δεκάδες όμως είναι και τα διάσημα ζευγάρια που έχουν αποκτήσει δίδυμα, καθώς επίσης και τα διάσημα δίδυμα αδέρφια... Να λοιπόν ένα ελάχιστο δείγμα αυτών:
Sarah Jessica Parker - Matthew Broderick

Καλομοίρα - Γιώργος Μπούσαλης

Angelina Jolie - Brad Pitt

Ρούλα Ρέβη - Αποστόλης Τότσικας

Αγάθη & Βαλεντίνη Ράντη

(Πηγές φωτογραφιών: Internet)

Ο "Μάρτης" και τα χελιδόνια...

      Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τη μαμά μου κάθε 1 Μαρτίου να φτιάχνει με κόκκινη και άσπρη κλωστή το "βραχιολάκι" που λέγεται Μάρτης, και να μου το φοράει στο χέρι για να μην "καώ" από τις πρώτες ηλιόλουστες ημέρες, όπως προστάζει η παράδοση... Έπειτα, όταν βλέπαμε τα πρώτα χελιδόνια να πετούν, βγάζαμε το Μάρτη και τον τοποθετούσαμε κάτω από μια πέτρα, στην αυλή του σπιτιού μας, ούτως ώστε να τον δούνε τα χελιδόνια και να το πάρουν για να φτιάξουν τη φωλίτσα τους. Πάντα, ακολουθούσε ένα δώρο από τα γλυκά μου χελιδόνια, το οποίο το άφηναν ακριβώς εκεί που τους είχα αφήσει τον Μάρτη μου, για να με ευχαριστήσουν για το δώρο που τους έκανα, να τους βοηθήσω, δηλαδή, με τον τρόπο μου, να φτιάξουν τη φωλίτσα τους. Πάντα, φυσικά, όταν έπαιρνα το δώρο μου, απορούσα πώς τα χελιδονάκια κατάφερναν να σηκώσουν την πέτρα, την τόσο βαριά πέτρα που τοποθετούσα με τη λογική να μην μου πάρει το Μάρτη ο αέρας. Φυσικά, απάντηση δεν πήρα ποτέ από τα ίδια(χαχαχα!), ωστόσο οι γονείς μου άλλες φορές μου έλεγαν ότι ήτανε πολλά μαζί και άλλες ότι απλά τραβούσαν τα χελιδονάκια το Μάρτη και κατάφερναν να τον αποδεσμεύσουν από την πέτρα! Το δώρο δεν ήταν μεγάλο, ήταν κάτι μικρό, όμως πάντα τόσο όμορφο αφού μου το έφερναν τα χελιδόνια, και πάντα το περίμενα με ανυπομονησία! ΄Ποτέ μου δε σταμάτησα να φοράω το "μαγικό" και πανέμορφο αυτό βραχιολάκι. Σταμάτησα βέβαια να περιμένω το δωράκι μου, μιας και αυτά τα "πρωτεία" έχουνε πάρει τώρα τα παιδάκια μου που φοράνε από τον πρώτο τους Μάρτιο αυτό το ασπροκόκκινο βραχιολάκι και μόλις τους δείξω τα πρώτα χελιδόνια το βγάζουν, το τοποθετούμε κάτω από κάποια πετρούλα στο μπαλκόνι τους σπιτιού μας και περιμένουμε να το πάρουν τα χελιδόνια και να μας φέρουν κάποιο δωράκι.... Μακάρι να το συνεχίσουν και στα δικά τους παιδιά αυτό το "έθιμο", είναι κάτι τόσο γλυκό, τόσο αθώο, που μόνο όμορφες αναμνήσεις θα τους χαρίσει!