Γεννήθηκα το 1982, τότε που λίγοι είχαν αυτοκίνητο και κανείς από αυτούς δεν είχε παιδικό καθισματάκι σε αυτό. Θυμάμαι τα ταξίδια που κάναμε με την οικογένειά μου με εμένα καθισμένη, στην καλύτερη περίπτωση, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μας χωρίς ζώνη. Πολλές ήταν δε οι φορές που καθόμουν συνοδηγός, ίσως και με τα πόδια στο ταμπλό... (πόσο ανεύθυνο!)
Ευτυχώς όταν πήρα το δίπλωμα μου είχα μάθει πρώτα από όλα να φοράω ζώνη. Δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω σε αμάξι και να μη φορέσω ζώνη! Ούτε για ενός λεπτού διαδρομή. Το ίδιο φυσικά κατάφερα και έμαθα και στα παιδιά μου. Και λέω κατάφερα γιατί δεν ήταν εύκολο.
Από όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος και ξεκινήσαμε με τον άντρα μου δειλά-δειλά να ψάχνουμε πράγματα για τα μικρά μας, τα καθισματάκια ήταν από τα πρώτα πράγματα που ψάξαμε, και αυτά στα οποία δώσαμε τη μεγαλύτερη βαρύτητα, και τα περισσότερα χρήματα. Και αυτό γιατί ένα παιδί μπορεί να ζήσει φορώντας ένα πιο οικονομικό φορμάκι, αλλά πιθανόν να μην επιζήσει με ένα κατώτερης ποιότητας κάθισμα σε περίπτωση ατυχήματος.
Κάναμε μεγάλη έρευνα αγοράς, και καταλήξαμε να αγοράσουμε δύο υπέροχα, σε χρώματα, και αξιόπιστα καθισματάκια της Britax-Romer. Τα λεφτά που δώσαμε για να τα αγοράσουμε ήταν λεφτά που λες ότι "πιάσανε τόπο". Από τη στιγμή που τα παιδιά μου βγήκαν από το νοσοκομείο μέχρι και σήμερα δεν έχουν ανέβει σε αυτοκίνητο χωρίς να είναι δεμένα στο καθισματάκι τους, παλιότερα στα καθισματάκια που προανέφερα και πλέον σε δύο εξίσου αξιόπιστα της ίδιας εταιρείας, που είναι ιδανικά για την ηλικία τους.
Δεν θα πω ότι ήταν εύκολο να μάθουν να κάθονται, ειδικά στην περίπτωσή μας που εγώ καθόμουν στη θέση του συνοδηγού αφού πίσω ανάμεσα σε δύο καθισματάκια δε χωρούσα και ας είμαι 52 κιλά άνθρωπος. Υπήρξαν φορές που πήγαμε για ψώνια ή σε ταξίδι και κάναμε αμέτρητες στάσεις για να ηρεμήσουμε τα μικρά μας θαυματάκια που αντιδρούσαν στο δέσιμο στο καθισματάκι τους. Και έτσι με υπομονή και επιμονή τα καταφέραμε να το αγαπήσουν.
Αγαπημένοι μου γονείς, στο έτος 2020, που υπάρχουν τόσες επιλογές, είναι ανεπίτρεπτο να διακινδυνεύουμε τη ζωή των παιδιών μας για τα χρήματα ή για να τους κάνουμε το χατίρι για να μην γκρινιάζουν.
Δυστυχώς, τροχαία ατυχήματα γίνονται καθημερινά, και όσο και αν εμείς είμαστε προσεκτικοί οδηγοί, να θυμάστε ότι μπορεί να μην είναι προσεκτικός ο οδηγός στο απέναντι ρεύμα. Έχω δει γονείς να αγοράζουν καθισματάκι μόνο για το ένα από τα δυο τους παιδιά ή να φοράνε οι ίδιοι τους ζώνη και τα παιδιά τους να "περιφέρονται" μέσα στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως είχα την ατυχία να δω και γονείς που μετά από ένα τροχαίο ατύχημα αυτοί επέζησαν και τα παιδιά τους είτε έμειναν παράλυτα, είτε δεν τα έχουν πλέον δίπλα τους. Με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο ή με μια επίσκεψη στη σελίδα του γνωστού,
Ιαβέρη ή στη σελίδα του στο Facebook:
ΙΑΒΕΡΗΣ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΡΚΟΥΙΖΟΣ) fans club μπορείτε να δείτε τόσο οδηγίες προφύλαξης, όσο και βίντεο ή στατιστικά από ατυχήματα ή να δείτε βίντεο από γονείς που έχασαν το παιδιά τους.
Να θυμάστε ότι το κατάλληλο, για την ηλικία και το σωματότυπο του παιδιού, καθισματάκι και η ζώνη ασφαλείας μπορεί να σώσει τη ζωή τη δική σας και της οικογένειάς σας. Μία φορά θα γίνει το κακό, και δε θα έχει επανάληψη για να μπορέσουμε να κάνουμε διορθώσεις, ας είμαστε λοιπόν όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένοι. Και μην ξεχνάτε ότι απαγορεύεται η μεταφορά ανηλίκων έως πέντε (5) ετών με μηχανάκι, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους.
Επιπλέον, σας προτείνω να ξαναδιάβασε την ανάρτησή μου με τίτλο:
Καλοκαίρι 2019, έστω και τις δύο πρώτες παραγράφους της μόνο.
Συγχωρέστε με αν μίλησα απότομα ή αν σας στεναχώρησα, αλλά σας γράφω μόνο την αλήθεια.
Κράνος - Ζώνη - Παιδικό καθισματάκι σώζουν ζωές και δε χωρίζουν οικογένειες.
